Hakkımda

Fotoğrafım
ben susarken konuşan parmak uçlarım..

18 Aralık 2010 Cumartesi


antagonistim için burdayım.. parmak uçlarımda yaşayan o çok bilmişden neler çektiğimi bir ben bilirim..hem yeryüzü cennetim, hem cehennemim olur kendisi..her şeye bir cevabı olurmu ya, her duruma bir çözümü..her yaram için bir ilacı, her şakam için bir gülüşü.. 

kendimi aptal gibi hissetmeme neden olacak kadar zekice cümleler kurarmı parmakuçları insanın.. 

herşey yolunda-gibi-görünürken tutup beni en dipsiz uçurumlara itiyor ve o kör gözlerimi şaşkınlıkla açmama sebep oluyor..sonra tamda nefesim kesilmişken yine bana elini uzaten tek kişi o oluyor..

beni herkesten, beni benden, beni kendinden de iyi tanıyor..aslında biliyorum o içimde yaşayan sevimsiz şey hem en büyük düşmanım..ama en büyük sevgilim..

tüm insanlarda bir parçasını arayıp durduğum şey aslında sadece parmak uçlarımda yaşayan sevgili antagonistim..

3 yorum:

DOREMİ dedi ki...

AH ne kadar da zordur o içindeki ile uyum sağlamak..Önce kendin bir barışık yaşamayı öğreneceksin kendisiyle daha sonra senin seçimin olanlarla onu kaynaştıracaksın zor bir iş be dostum..ama bulmaca çözmek isteyene de verdiği haz hiç ama hiç yadsınamaz bence :.;))))
Antagonist nolacak işte..ters gitmeye gelmiyor kendisine !

parmakuçlarım dedi ki...

vallahi öyle sevgili rose..tam ben onun üstündeyim diyorum ama sonra hoopp..yer ile yeksan :))

deeptone dedi ki...

ne güzel anlatmışsın.
hımmm acaba kadınlar böyle hep iki kişilikli midirler :)))