penceremin tam karşısındaki ağaç tüm yapraklarını dökmüş, iyimi..ben farkına bile varmadan hemde..sanırım süreki ona bakıp düşünmemden oldu..yüküm, ona ağır geldi..
hem ona, hemde bana kış geldi..
toparlanıp içine dönme, kendine bi çeki düzen verme, içerdeki tozu toprağı temizleme zamanı..kendini temize çekme zamanı..kalabalıkta yaşayabilmek için kapalı tuttuğum gözlerimi aralama, kendimi görme zamanı..
tüm o fırtınanın ortasında, sessizliğin zamanı..sessizleşip elimi eteğimi çektikçe etraftan, toparlandıkça ortama doğru..gökyüzümden yeryüzüme inme, tek bir noktada yoğunlaşıp kendi içime akma zamanı..
'antagonist'le şöyle bi selamlaşıp peşine takılmak; eksik, gedik, aksayan, tozlu , paslı her ne varsa gözden geçirmek gerek..
bunu başka kimle yapar insan..ancak 'parmakuçları' ile..
yazar..
yüzeşir...
kimseye söylenemeyecek..söylense bile kimsenin aklının ermeyeceği, yüreğinin yetmeyeceği..umudun çoktan kesildiği, yalnızlığın kanıksanıp kabullendiği 'o' yerde, kendime en yakın durduğum, dokunduğum parmakuçlarımda..
en büyük düşmanım..en büyük müttefikim..sevgili antagonistim..
işte yine ben geldim..
7 yorum:
okudum yorum için uğrayacağım çıkmak zorundayım..;)
peki :)
Gözlerini aralama ve yükünü atma vaktidir artık o zaman :) Zor da olsa bazen omuzlarında hiçbir şey yokmuş gibi hissetmek gerek.
haklısın sevgili fm..baharda çiçeklenmek için kışın solmak gerek ..
HIM ! çok güzel..bu kez sadece teşekkür etmekle yetineceğim senin şu sevgili antagonist' ine iyikide dikilmiş karşına ve şimdi bizlerlesin..ha sahi o nu da öpüyorum bu ara ;))
ah onda ne numaralar var bilsen rose..yaramazın teki aslında ;)
:)))
bu yaptığını ben hep yapıyorum.
parmak uçlarımda kimse yok ama.
:)
kendimi tek başıma bol bol temizliyorum.
Yorum Gönder