Hakkımda

Fotoğrafım
ben susarken konuşan parmak uçlarım..

21 Aralık 2010 Salı

teşekkür...


içinde bulunduğum fiziksel dünyanın ışıklarının gözümü aldığını farkettiğimden beri, beni asıl olmam gerekenden ayırdığını farkettiğimden beri, aslımın peşinde dolaşıp duruyorum..suskunluğum bu yüzden, sesim kendime bile yabancı gelmeye başladı artık..dışardaki gevezeliğim sadece bir yanılsamadan ibaret....ama sanmayınki herşeyden elini eteğini çekmiş şekilde dibe vurmuş yaşıyorum..ah görseydiniz fönlü saçlarımı, kılık kıyafetimi, beni.. bunları benim ojeli parmaklarımın yazabileceği aklınızdan bile geçmezdi..bu da benim tebdili kıyafetim :))

kişisel kurtuluşumun peşindeyim etrafımdaki dünyaya karşı yerine getirmem gerekenleri göz ardı etmeden..o tarafı pas geçmeyi denediğimde bana depresyonda olduğumu falan söylediler...aklımı başıma toplamam gerektiğini..o kadar başında ki aklım oysa :)) içerdeki ışık gözlerimi kamaştırırken dışarının sahte pırıltısı ile avunmamı söylediler..yani tam olmasa da böyle bişiler..ellerinde birkaç kitap ve bir kutu ilaçla elbette bu kadar edebi değildiler :))

ne mi yaptım..herşeyi bir bir yoluna koydum..önümdeki tüm hedeflere ulaştım..kendime 'çeki düzen' verdim..böylece onlara, beni kendine benzetmeye çalışanlara, çiğneyip öğütebilecekleri kadar malzeme verdim..herşeyin yolunda gittiğini görünce 'ben'i rahat bıraktılar..

bunu farkettiğim anda kendimi ikiye ayırdım, ikiyüzlü oldum :)) biri herkesin bildiği (I), biri hiç bir 'gerçek insan'ın bilmediği(me).. tesadüfen(!) karşıma çıkan bir blog yüzünden yeniden yazmaya başladım, o çok özlediğim sesimi yeniden duyar oldum..

işte sonunda kaldım 'ben' le başbaşa..ne çok özlemişim..kendimin farkında olmayı..kitapların içinde kaybolup gitmeyi, notalara asılıp dolaşmayı, bir kalemin ucundan çiziktirdiğim karalamaları..ne çok özlemişim kendimi ve sahtelikten uzak insanlarla iki çift laf etmeyi, paylaşmayı, çoğalmayı..

çok kıymet verdiğim yorumları ile çevremi sarıp sarmalayan, yavaş yavaş beni bana geri veren, aslında hiçbiri 'gerçek olmayan' ama hepsi son derece sahici sizlere..henüz bir elin parmaklarını geçmiş sizlere; crazywomenrosemary, deepblueeagle, pınar, monclementier, francesca mckennitt, içsel konuşmaların dışa vurumu..

hepinize çok teşekkür ediyorum..
 
I&Me

3 yorum:

uyumuycam dedi ki...

benzer bi süreci tam da bu aralar yaşıyorum.. ama bu kadar güzel ifade etmeyi becerememiştim.. bu zamanlarda seni keşfetmekten ayrıca hoşnutum.. bil istedim..

YüReKTeN DaMLaLaR dedi ki...

sevgili parmak uçları;

bende varım sizi takip etmek istiyorum.
ne güzel anlatıyosunuz içinizi
içimizi aslında

sevgiyle...

deeptone dedi ki...

bu çok etkileyici bir yazı ama nedense ben çok güldüm. biraz sinik, ironik, zekice, alaycı, oyuncu ama bence çok iyimser bir insan bunu yazan. artık o mu, sen mi, parmak uçların mı, bilmiyorum.

ama ben daha şimdi geldim sana. bana teşekkür etmekte çok erken davranmışsın.
:)